Jewgienij Knjazjew urodził się 9 sierpnia 1955 roku w okolicach Tuły. Wychowywał się między trzema siostrami i już od wczesnego dzieciństwa był otoczony ich miłością i opieką. Te szczęśliwe lata miały wpływ na ukształtowanie się osobowości autora, jego jasnych zasad moralnych oraz szlachetności i prostoty. Tymi cechami obdzielił wielu spośród swoich bohaterów, których grał. Wewnętrzną stałość i jasno sprecyzowane zasady życiowe zawdzięcza swojemu dzieciństwu: swojej matce, Zoji Iwanownie, gospodyni domowej, która przez całe życie żałowała, że (ze względu na brak pieniędzy) nie mogła kupić pianina i nauczyć syna na nim grać oraz swojemu ojcu Władimirowi Iwanowiczowi, człowiekowi skromnemu, górnikowi o wyglądzie Jean Gabin.

  Marzenie Jewgienija o scenie narodziło się już w dzieciństwie, lecz droga na nią nie była prosta. Próbował dostać się do szkoły teatralnej im. Szczukina zaraz po ukończeniu liceum w 1972 roku. Jednak nie został przyjęty. Po tym wydarzeniu rozpoczął studia w Instytucie Górnictwa, ale natura ciągnęła wilka do lasu. Od trzeciego roku studiów Jewgienij zaczął grać w studenckich kółkach teatralnych. Podczas praktyki w Leningradzie postanowił rzucić wyzwanie losowi. Został przyjęty na

studia. Lecz nie należało porzucać studiów w Instytucie Górnictwa, bez uzyskania dyplomu. Gdy zdobył tytuł inżyniera górnictwa w 1978 roku, przyjechał do Moskwy.

  Tym razem dostał się na studia. Przejście od nauk ścisłych do sztuki nie było łatwe. Lecz Knjazjew uczył się z zachwytem. W trudnych chwilach pomagali mu pedagogowie: np. opiekun roku Ludmiła Władimirowna Stawska. Potrafiła dopiąć tego, iż studenci się otworzyli, uwierzyli w siebie, jak również w fakt, że potrafią dokonać czegoś na scenie. I wtedy wszystko się układało.   Szkoła teatralna im. Szczukina stała się jego drugim domem. Dniami, razem ze swym najbliższym przyjacielem Żenią Dworżeckim pracował w garderobie, później biegał na wystawy i przedstawienia, dużo czytał. Starał się korzystać z życia jak najwięcej. W 2003 roku Knjazjew został rektorem szkoły teatralnej im. Szczukina, lecz to było dużo później, natomiast wtedy...